GÖZLERİM MÜEBBET -2-

KAVGACI

Sarhoşluğunu sevdim ey kavga

Yuvarlandım yoluna

Beynimi, ellerimi, gözlerimi yaktın

Çöktü içime armağanın

Sen nasıl istersen artık öyle olsun

Kavga olmaktan bıktım

Yalama aratan ıslaklıkla yüreğimi

Ateşim alevim ey kavga

Darılma ama seni de aştı.

Yanağımdaki öpücük pahalıya mal oldun

Alışmadan beklediğim beklemeye alıştığım

Acılar yıpratamaz anılarımı

Ne kavgalar yaptı bu garip kavgacı

Kavgam diye bir kitap var

Asla onu okumadı, okuyamadı

Kavgam’ı övenlerle kavgalaştı durdu

Yersiz müdahalelerle bozuldu ahengim

Yuvarlandım boyuna

Kelepçe bileklerimi, beynimi yaktın

Çöktü içime hüzün

Siz nasıl isterseniz artık öyle olsun

Baktım kavga olmuşum

Sarhoşluğunu sevdim ey kavgacı

HAYAL MEYAL

Yavan hayaller kurardım

Ele geçti

Ele geçtim tek ağızda tek kalemde

Rengi bozuk yalanlar, kötülüğü mayalarken

Kitaplığımda eksik raf, utançlarım ve mayasıl

Ajandamda gizli aşk şerbeti saatleri

Koşulsuz içince güzel bi dikişte

Özveri ele geçti

Özenmesemde tutsaklığa, yatmışlığa, hapse

Ele geçtim deneyimsiz yaşımda bin parça

Kandırıldığım gerçek eskimeyen yüzdeki aksi şiirdir

Usanç, aşk akıllısı kitaplarda nafaka

Sayfa sayfa yaşanmamışlık farkıyla

Ruhumda kırık yaş korkusu

Ödünsüz hafifliyor özbenliğim ödülsüz

Özüm göze geldi

Ölüm geldi başa sonra

Kendimden önce sana sadece en sona

Naylon hayaller kuruyorum ...

Ele geçtim, ele geçtin, ele geçtik, ele geçtiniz

Ele geçti

Yalan mermiler kusarım ...

BOŞ GÜRÜLTÜ

Görmez misin doğum günümde öldüğümü

Ocağıma uğramasan da karanfillerle

İçli bir şarkıda seni duyduğumu

Bilmez misin tek başıma kaldığımı, oysa

Gönlünün sıcağına ayarlamıştım buz bedenimi

Kırk vakte kadar mümkünse gördüğün gibi

Makamında seninle konuşmak için

Tam da mevsimiydi kurtulmanın, olursa

Bigün biyerde kalırsam kafamı dinlemek için

Gelemeyeceğini bile bile yolunu gözlerim

Doğduğu gün kaybeden yolcu kim dersen

Birlikte göründüğümüz fotoğrafa bak

Uzağına düşsem de al gülle gibi

Hisli bir şarkıdır senle yaşadığım

Ölmekten beter bir ayrılık kırk vakte kadar

Uğruna ne yaşlar harcadım güle güle

Duymaz mısın her başı bozuk gürültüde

Öldüğüm gün yeniden doğdum görmez misin

HASAR SERVİSİ

Yüksek hasardayım

İçimin insan üstülüğü mazeretçi bugün

Üniformalı düşüşler açığımda demirlemiş

En az kayıplı hırçın saldırılar dalar

Saklanıyorum zillerle

Kurşun geçirmez balolar göğüs dekolteli

Aynı görüşmeler ilaç niyetine

Koruduğunca yanılgı

Bir söz var ki ilgisizce aktardığımı sanma

Sadece uzaklaşabiliyorum ve eşitliyorum

Sarhoşluklarım yarı açık ceza evi çünki

Düşman miğferindeki çiçeği kokluyorum

Altın tavsiyeler uçuk kaçık

İnsan üstü gayret isterik açık saçık

Mazeretim yüksek hasarlılığım bugün

Affeder misin diliyorum çünkü afedersin

İçimdeki köstebek yakalandı.

Anadolu Hisarındayım ...

GÜL ENDER DE OLSA  

Gül ender ayrılık goncasından gocaman

Güler, güler ağlanacaklara

Bir narin kızcağıza benzer kavga

Kulağındaki ninni olsam

Gençlikten yaşlılığa.

Bir sigara içimi uzaklıktasın şimdi

Gülen derki boşa ağlama

Güler tomurcuklanmış al güller

Bir nazik kızancığa benzer sevda

Kucağımdaki tatlı canan

Yaşlılıktan ölüme

Bir sarılma içimi titretircesine şimdi

Ağlama gül, ender de olsa

Güler güler geçeriz nasılsa rüyalara

Bira acayip dünya olmuş bu dünya

Katığındaki bereket olsam

İş başından paydosa

Bir mesai bitimi yakınımdasın şimdi

Kanımdaki canda.

Sakın ha inanma gül geç

Gül goncasından ayrılmış derler

Gücenmem…

AŞKI ANMAYA GÖR

Ana gör ki devrilişimi

Yavrum bak simli diyebilesin

Ben doğurdum onu ve bir daha doğurasın

Doğan da yeniden ilk nefeste

Çocukluğumu ver elime

Muzipçe çiğ sütünü

Siyah buğday ekmeğini ve

Sapsarı mısır unu bulamacını

Hayat üniversitesinde ölümsüzlüğü

Kazanımı, tüm kaybedişler adına, adımı

Serilmişim ayağına ana

Sevmişim devlerin tepegözüyle çocuksu

Gör ki böyle aşk görülmeyesi

Ayağının altı cennet köşesi.

MAİ

İnsanım dünyaya düşman

Dünya bana

Geçici kin bu

Geçici ayrılık bu

Adeta varolma, kavuşma ve ölüm

Sımsıkı sarılacağım can vermeden önce

Birden bire gözden kaybolurken can ışığı

Üstü bez örtülü nüshaya

Nüsha bana

Topraktan içerim suyu

Suyu toprağa

Toprak bana

Kökü en serine en derine varacak

Azaptayım bu maviş kürede

Boşa kürek mavilim su tersine

Çekiyorum üstü naz örtülü cefayı

Kızıl külahlı hafıza heyecanlı

Geçici hafıza kaybındayım

Azılı düşmanımı kaybettim

Mavi atlas yerli yerinde

Dünya ben

Ben dünya

İnsanım, insanım ... insan,

MÜRVETİM KIRMIZILIDIR

Sanadır sana hasretim,

Mürvetim kırmızıdır.

Kırmızılıdır mürvet

Yener yener asla yenilmez

Kara gözlerinde parlak ışık eksilmez

Siyah saçları doğan pençesidir

Perçeminde hüner, ecnebi ayrılıkları

Gider gider asla dönülmez

Kırmızılıdır mehtabım

Mürvetim kırmızıdır.

Karadenizde batar gözümün nuru

Kara sulara düşen sensin

Yüreğimin dengi kırmızılım

Düşer düşer asla kalkamaz

Kırmızılı şehrin kırmızısı kırılmıştır.

Bir şair deşer deşeler yaraları

Yener yener asla yendim diyemez

Mürvet kırmızıdır

Kırmızılım mürvet

Görmeden gitmek varmış kısmette ölüm

Kıyamet kopanda kırmızı ışıkta geçip

Perçemine dokunduğum sensin

Gözünün karasında, ecnebi alışkanlıkları

Mürvetim kırmızılım alışkanlığımsın

Sana sanadır hasretim…

CEZVE

Yanan ateşe köpürüyor cezvem

Aklıma ısmarladım

Bir fincan,

Kopkoyu ve sade,

Utançtan söyleyemediklerim tek hece

Tümceler uçuşuyor gözlerimde

Ses tonun okşuyor tenimi tüm gece

Tepelerin ardında soluk ışıklar

Sözler can yakıyor canan, can

Bitiremediğim mutluluk ezberimde yeşerir

Gün olur biriktirdiğini ekersin ve

Bakarsın hepsi fışkırmış topraktan

Yanan ateşi körüklüyor canan zaman

Bol köpüklü kopkoyu ve sade

Aklıma uydum

Son ceza ve ilk suç

Donuk, kırmızılı esiyor hafif rüzgar

Bir tutam

Hatboyu ve seda

Usançtan gizleyemediklerim tek parça

Parçalarımı topluyorum sözlerinde

Ses tonun okşuyor tenimi tüm gece

Tepelerin eteğinde soluk yüzler.

BİR NUR VURURSA

Bir mum diktim kilisede

Adadım kendimi sana

Bir nur vurdu alnıma

Yeni erim, o yerli değilim artık

Yetişin yoldaşlar er vakitte

Güneş ufka doğanda

İki rekat namaza durdum Yeni Cami’ de

Bir nur değdi yüreğime

Ali değilim artık, o yerdeyim, yerliyim

Savuşun dostlar er vakitte

Düşman kurşununu sıkanda

Ne sen kilisede ne ben camide ne de

Aynı mezara giren iki sevgiliyiz,

Mum diktim, namaz kıldım, ayıldım

Bir nur saçıldı dört yana

Güzellerim ölümlü değilim artık

O yerli idim, yoluna yeni erim, yolcuyum

Kurşuna kurşun rastlar er vakitte

Sevdalar sala yatanda

Ne sen ağla ne ben güleyim ne de

Aynı rüyayı gören iki faniyiz.

Söz dizdim beynamaz oldum, açıldım

Bir nur yağdı üzerime

Aradım sende kendimi

Bir can buldum klişe değil ...

ATA NEFESİ

Merdiveni çürük medeniyet

Havaya uzar başın uzarda

Günü kurtarmaya yakın

Gökkuşağı renkleri bozar sanatını.

Pırıl pırıl teninde taze ve temiz okşayışlarla

Bir pencere açılır kısır sokağa

Kararmış mandallarla tutturulmuştur

Al ipekli çamaşırlar

Bembeyaz canlanış merdivenler çatıldığında

Medeniyetin oksijensiz kucağına akar

Üstün körü kullanılmalar ve

Havayı döven gürültülerle

Şahikasına varmışım ata nefesiyle

Başımda tercüme edilemez sıcaklıklar

Günü bitirme sakın

Havaya uzar başım uzar da

Medeniyetin merdiveni çürük .

KURUMUŞ PINAR

Bindallıyamı aldandın pınarım

Kuru çaylar selama durmuş

Aksular ağlamış

Kendini dağlara vurdun

Nikahını sattığım askılara çıkmalar

Aklın uzağına kaçmalar niye

Pınarım bindallıya mı sardın yüreğini

Kuru çaylar kelama susmuş

Aksular kalaylarmış

Vurdun kendini dağlara

Harına uzattığım eller yanmış

Askıdan askıya kaçmalar niye

Çıkarken aklın uzağına

Pınarım yakalanmamak da varmış

Yolu kesmiş candarmalar

Can dayanmaz aksunun şenliğine

Kuru çaylar çaya oturmuş

Çayda çıra ve bindallı ve dal

Dalga dalga aksular

Şebinden suyun şehrine yol almış

Bindallıya mı sarındın pınarım.

KİTAP TOPRAK OLDU

Dalkavuklar çemberinden dışa vurdum

İzlerin en olumlusuna basmadan mührü

Yılmadan, ölmeden, tırsmadan

Bataryaları boşalmışçasına dingin, durgun

Çarpışmaların öbeğinden çıkıp dargın

Kuru ciltlere has cıvık maskelere inat

Çepeçevre korunulası insancıllık parlaktır.

Aylar var yıllar gözlerimde pus

Adamın biri gece bekçisi sus

Diğeri en azılısından gece işçisidir

Sağır sultan öldü hafif uykularda,

Karakol gemileri top patlatırken işveyle

Kemençe solfej asistanlık seviyesinde işsizler

İlkbahara denk günlere aşıklar sustu

Elifi okuyamadan kitaplar karatoprak ...

ANNEMİN GÜNÜ

Anneler günün kutlu olsun anam

Aksu inmiş gözüne, ikisine de

Vay olsun ki vay anam

Görüp seçemesen de duyarsın

Sesim aynı kaldı anam

Kutsuz oğlunum baş belan

Ne belalara dolandım bilsen anam

Vur şamarı yanağıma, ikisine de

Huy olsun ki iyi huylar anam

Varıp gelemesem de kucağına

Suçum ayrı kalmak anam

Mutsuz oğlunum baş sevdan

Ne sevdalara yandım bilsen anam

Dur öpeyim yanağını, ikisini de

Ver öpeyim elini, ikisini de

Anneler günün kutlu olsun anam.

SU VE SÖZ

Demir yolarında taşınır sözcüklerim

Dediği dedik vagonlarla

Düdüğü hasta yarınlara üflenir trenimin

Eşlik etmesen de uyar etsen de

Korkmaz geceler korkusuz sabahlardan

Çeker gider çiçekler mikrop gecelere

Yoksulluğun anayasasını oynar raylar

Kestiği kestik duruşlarla

Ne azgın bir çiftleşme bu

Babası düdüksüz yosmalar garında

Aksar şişmiş bacaklar yüzler renksiz

Kesin delil taşlaşmış sözcüklerdir

Bir sohbet anı ihaneti bu

Hiçbir şey söyleyemez sevgililer .

TEMMUZ SONU

Boşa gitmeyecek iyiliklerle ör

İpekböceği gibi

İpeksi

Ağustos böceği gibi

Yaşamayı insanca

İnandığınca yaşat

Yaşa, gör ve inan, aç açına

Yağmalanamayacak gençliğin

Fuzuli hislerle doğan iç zenginliğin

Güler yüzlü bir deniz kenarında

Armağanın çakıltaşları

Kullanma kılavuzsuz erimeler boşa

Anlayacağın gibi

Yanlışsız

Yaşa ...

ALTIN RENKLİ ÇİZGİ

Altı yıl var altın renk çizgiyi geçip

Devrimin beşiğinde önsözü okuyalı

Dalgalanan pankartlarda çocuksuluğumu

Erken yaşlandım besbelli çok erken

Yeğlediğim buluşmalar ziyaretçi tutkusundan

Manifestosunu çok geç yazdım aşkın

Hapse yenik düşünce mayıs başları çepeçevre

Katına ne girişimler sürdürdüm bilsen

Tüm izlerin silinmiş angaryalar omzumda

Kaygılı bir sürgünde ömrüm kayıplarda

En ücra köşesinde konforun eksik yaşanmışlıklar

Sonsuzluğu ölçüyorum ellerimde beynim

Ödeyemeyeceğim borç yükü altında nefesim

Göz görebildiğince zenginlik adatısı yontusu

Kırsalda bir kıvılcım çaktı sakince

Kaç yıl var acıyla geçmiş saymadım

Yer kabuğu sancıyla çatlar sensiz

Ayaklarım ayaklandı çekincesiz, çotanaksız

Dalgalanan al bayrakta orak çekiç

Len yoldaş in ovalara dağlara

O vakit hevesle doğacak kızıl güneş

Öpecek dudağından altın renk çizgiyi seçip .

UZAĞA KAÇIŞ

Kaçtıkça yakalanacağını bilsen

Uzattıkça arayı yanacağını

Abayı yakacağını

Uzanırdın göğsüme tek parça biterdi.

Annene kızma nolursun

Uçsuz sonsuz uçuk sevdasını horlama

Astığı resimleri duvarda

Kınama abartma nolursun

Babanı çıldırasıya sevgili ettiği için varsın

Sevgilinin gül emanetisin

Sevginin meyvesi o, nur

Tanır mıydın beni baban sayıp, sonra sevip

 Annen doğurmasaydı baban hatrına seni

Astığım resimlerin yüreğimde

Uçsuz bucaksız donuk sevdaları zorlama

Ve bana kızma nolursun

Uzanırım göğsüne bir parça yeterdi

Arayı uzatacağını

Uzattıkça abayı yakacağımı

Kaçtıkça yakalanacağımı bilseydim

Tutardım, tutardım, bırakmazdım.

IRAKTA ÖLÜM VAR

İpek ipek süzüldü karayol havaya

Yasemin kokuyor düşler kokla

Şükranla ay dargın baygın savaş var

Eşime dostuma mart ayı matemleri

Bir savaş başladı uzakta insafsızca

Er vakit cahilce mevzilendi hevessiz

Ateşi yüreğe yakın, soğuyor hava hızla

Ben burada yatamam küçük dünyalım

Yüzüme bakma uykulu uykulu uyan uyan

Kara yılan kıvrıldı usul usul üstüne

Gül kokuyor başı al dağlar üşüme

Doğanla ölen yaşamadan kardeşçe

Düşmen bir başına dövünüyor görüyorum

Evime ocağıma ırak ol ölüm.

VURDU IŞIK

Aynaya ışığın vurdu

Çatlattın aynayı

Kadeh de kırık

Rakı ispirtolu, yarı sahte

Oynamaya vurdun nurum

Oynattın aklımı

Kalp de kırık

Rakkase portolu, yarı çingene

Aynada yüzün soldu

Sararttın aynayı

Kader de kırık

Nakkaştepe işportacı, sahte cennet

Eğer handa öze can değerse

Mürvet güle yakınsa

Güneş doğanda er vakit

Aynaya nurun vurur

Bir mayıs akşamıdır ipek şallı

Kadehlerde kırık aşklar

Çınlatır dünyayı

Çatlattığın aynaya

Hülyalı ışığım vurdu.

VAZİYET VASİYET…

Ordular kesse de yolu

Kolluk kuvvetleriyle kesişse de patikalar

Orda kesede bir ev var

Ahalisini fikirler yönetir kitaplar

Sevimsiz geceler intikam kusar ve kızılca kıyamet

Üzerine harfler kazılı ağaçlar devrilir

Yazılı duvarlar badanayla delirir

Bedava sayılan yıldızlar küser sırayla

El ayak çekilir karagözlü dünyadan kasten

Bütün kaybım birkaç kitaptan ibarete sevinilir

Hayatım hayatına inan sevdana

Çünki deniz derya kazanılmış vizesiz

Yine de İstanbul haram bize

Orda kesede bir ev var ya

Ahalisini fikirlerin yönettiği kitapların

İşte o kesedeki evin yamacına gömün

Eğer kesik kesik yağan mermilere değerse başım

Vurulduğum yer neresi olursa olsun oraya .

DİZELER DİZİLİR ONCA

Diz üstü kotlanmışım

Caddelerin ışıltısına kanıp

Annemin gününde

Perde

Gömleğime dolmuş muhabbet

Gözlerim müebbet

Sabahın köründe

Körpe.

Annemin gözünde çocuğum

Evlerin ışıltısına

Diz üstü kotlanmışım.

Siyah beyaz fotoğraflarda sırıtan

Halimle ...

HAYAT RAFI

Hayat denen külüstür rafın önündeyim

Kırk ciltlik ıvır zıvır seti elimde

Capcanlı bir ışık üzerimi örtüyor inceden

Karşı kıyıda dağılmayan hüznün şarkısı

Denize çıkıyor tüm caddeler, ara sokaklar

Sırf hiç dönmemecesine karaya, ufka yüzer gibi

Bagajını yitirmiş tüm yolcular gibi şaşkın

Gözlerimi kırpmadan bakıyorum güneş yanığı

Külüstür rafta kırk ciltlik hayat hatıralarıma

Kırmızılı kabartmalı tuhaf sahneli oyun

Abuk subuk yakınlıklarla iç içe ama sahici

El yordamıyla bulduğum dünya ihanette

Şikayetim ulu orta itiraflara

Yarı karanlıkta güç bela izliyorum şehri

Ağlıyor kaldırımlar kaybedilmiş yıllara

Git artık kılı kırk yaran kara sevda git

Sığındığım bu liman geri dönüşsüz

Aslında rafta boş kırk ciltlik sette .

TANIDIK YÜZ

Uzun oynuyorum oyunu

Ellerimde müdahale titremesi

Kaç kişi geçip gidiyor önümden sırayla

Ben garip, yolcu otobüsü gelmez duraktayım.

Ayağımı sürüyerek hudut dışına.

Ciğerim kanıyor, ısrarla kaçmaktayım.

Uzuyorsa uzasın ak düşmüş saçlarım

Ellerimi yakıyor ellerin

Nefis bir gündü beni yaktığın gün

Uydurma adımlarla veda ediyorum geceye

Nice hatırlatmalar haftası yaşadım yine.

Hafızamda bir kayıp gemi boğuşuyor dalgalarla

Kaptan ben o deniz kızını tanıyorum.

MIZIKÇI

Mızıkçısın ufak tefek işler gören

Sepetlenmesi imkansız sepkensin

Felaket gibi çöken imansız

İyice kötüleşince melodi ufaktan

Mızıka düşünceli ve suçlu

Kırıtarak sustu

Küstü mızıkacı.

Güzelliği saklıyorsun yasak bakışlarda

Görmek imkansız safkansın

Zehirli çiçek gibi kokan insafsız

İyice bozulduğunda ahenk ufaktan

Çınlayan tek ses barış

Herkes birbirine düşman

Kahrolası dünyada alkışsız

Savaş kustu.

Azıtarak mızmızca

Mızıkçılığın böylesi hiç görülmedi .

EZBERCİ

Ezberletmişim bu güz yağmurlarını

İçimde ıslak ayrılıklardan

Şiirler yüreğimin sapağında kupkuru

Anılarım rüya gibi yumuşakça

Ezer başımı acısı beter mi beter yangın

Hücremde dolaşır serçeler

Çatıda yasak tümceler şenliği

Bilirsin dayanır yürek yiğitçe

Aşka, ihtiyaçtan yalan söylenir

Ezberlemişim ben bu geceden kaçan güneşi

Ağıtlar açılmamış mektuplarda feryatta

Yazılmamış doğumlar arefesindeyim

Yıkık duvarlara karşı şarap yudumladık

Sıcak düşlerim derya gibi delice

Bahar gözlü sevgilinin eli yanağımda

Düşlerime aradım şiirlerimi

Döşümde kıvranırken hayalin

Sokak lambasının sarı izinde öptüm seni

Pırıl pırıl dökülüyordu saatler

Hücremde aşk sesi dolaşır

Yüreğimde devrilen sehpa gibi

Baharın asi ölümsüzlüğü fırtınanın ortasına

Ezberlemişsin ne fayda güz yağmurlarını.

MİRASYEDİ

Bir mahmur şarkıdır mirasın

Aynada yansıyan esrar dede efendiden

Usta çiviye çekicini sallar

Yitik yılların peşinden o utanan ses

Vurmalı çalgılar eşliğinde

Mahmur bakışlı büst tamamlanır

Duvardaki çiviye asılsın siyah beyaz

Bira mahmur bakış saklamışsın ayazda

Yüzünden yansıyan giz bende kayıtlı

Usta kalem oynatır zorla

Mahur beste yerine mahmur yazıp

Bitik bedenin ardında o sessiz delikanlı

Mirasını yiye yiye bitirememiş.

ANAM

Anam bir garip kadın

Kar yağmış saçlarında hint kınası pası

Ne bayat günler çalınmış yüreğimden

Doğanları beslemiş göğsündeki pınarla

Elinden tutmuş ibiş rüyaları yürütmüş

Görmüş genç yaşında anam

Fetihler sana kurban anam

Er geç elini tersiyle itersin azrail’i

Vaktinden önce düğün yaman

Bu hayat sana dar gelinliktir.

Anam bir galip kadın

Hemide bir garip kadın ...

AYNALI SÖZ

Kravatım aynalı gözde asılı

Boynum kıldan ince

Sirenler çalıyor gecenin bir vakti

Yandan reis reis diye söylenen saçma şiirler

Televizyon yine açık kalmış komşuda

Belimde kocaman bir ağrı peydahlandı

Rahatım kaçıyor yine, yağmur pencerede

Ayakkabımın altı delik deşik

Kravüze ceketim duvardaki çivide

Koynumda buzdan inci

Adı çalınıyor kulağıma yalnızlık var

Çınlıyor mu kulağın aynasız yar

Sevenler ölüyor gecenin bir vakti

Düştüm senden önce

Kabahatlerim aynalı gözde saklı

SİLLE TOKAT

Zincirlenmişim sillesini yediğim zamana

Abartmadan iyimserliğin kollarına atılırım

Hep sen vardın gibi herşeyde sen gibi öylece

Karşı boş binanın kırık pencerelerinde bile

Çatı katında usta yaşamı yaşar gibi dahice

Bir korkak dünyalıyım doğaya aykırı inan öyleyim

Hadsaffada tembelliğin tadını içiyorum seninle

Kendimi adadığım sokaklarda kar parıltılı isyan

Zorlanıyorum kararlarımda yalnızca çelişkiler

Önemsiz yürüyüşün dikkatli yolcusuyum da

Kursağımda kaldı pişmanlıklarım yutamıyorum

Bir işe yaramıyorum besbelli ondan

Diline hakim olamayınca ne fayda canan

Can çekişiyor silleyi savuran zaman.

UMUT

Umudun oğlu umut

Yaprak aşısı sona ermeden doğan

Adı kulağında yabancı bir terennüm

Boncuk boncuk dökülen baharda boğulan

Her yaz başı dikilen sulanan

Güzün gizeminde filizlenen

Kara kışta beyaz beyaz salınan

İyimserliğin özü bilgiyle doğan

Kendi kendine inanan

Deneyimlerle kanayan, kanan

Kaynasın umudun oğlum umut

Kanmasın gönlün ölümlere hiçbir zaman

Hayat upuzun bir tekrardan ibaret

Ateş yanar döner söner, ateştir evet

Adı kulağımda yabancı bir terennüm

Aşılar tuttu daha doğmadan güneş

Umut oğlu umut .

HAİN MAİN

Can simidimsin,

Şahidimsin

Bir sen gördün Tanrı’ya yakarışımı

En yakışıksız anımda

Adım nedense vatan haini

Peki dedemin şeref madalyası

Sana sığınmışım

Lahitimsin

Bir sen fısıldadın Tanrı’ya inanışımı

En günahsız yanımı da

Aşkım nedense vatan haini

Peki dedenin temel attığı köprü

Sona bağlanmışım

Mutluluğumsun

Can dostumsun.

SİMGESEL İNAT

Yeni bir dil dillenmiş tuvallerde

Son dönem uygarlığına ithafen duvarda

Yazılarla simgelerle,

Yolar işaretli

Anlatabilmek o yaratılan dille

Renkleri, figürleri, üçgeni

Karşılığı insan olanı

Ederi yılar

Duran ve yahut kıpraşan canhiraş varlığım

Son üç yaşıma kendini tak tak vuran

Kapıda bir avuç açılmış sonsuza

Her insanın yazabildiğince kısa ve hoş

Geçmişe atılmış imza gibi boşa değilsin

Yazar çizer tayfasına sürpriz tiraj

Virajı dönemeyince dilsiz çapsız uçmuşum.

Okumaya sunuluyor çapraşık bir hayat

İzleyiciler kendi hapis dünyalarında hapis 

Desenler yağlı boyalarla halleşir

Okurlar işveli

Yazıyorum simgelerle

Son dönem aymazlığına inaden duvara

Yine bir dal koparılmış tevekkeli değil