GÖZLERİMDE MÜEBBET 8

Ne sen ne ben

Nen varsa hepsini ortaya çıkart

Utanma n’olur neşeli değişkenim

Bekle gelenekçi aynayı, güven ona ve

Çingene pembesi uzun hırkanı da sıyır sırtından

Fark etmez bu tercih bedeninle örtüşür

Şeftali kokuyor sanki bütün akşamlar

Sararan yapraklar isyancı iddialardayken

Sen, nen var, mükemmel olmalısın rahatla

Heyecanlı zamanların ta kendisi gibi

Aynen orta halli hayallerin çalımıyla

Tutkuyla bakan buğulu gözler sokağında

İnce ışıltılı gülüşler gibi ışıt inceden

Esin kaynağım o sıra dışı zevk, durma çıkart

Tek omzu açıkta koyan bluzdan kaçan

Yıllardan sonra bir çırpıda nen kaldıysa

Sen olduğun için varsa yoksa sadece sen

Utanma n’olur nen varsa her şeyi ortaya.

Diz çöküş

Sezonluk aşklarla da aksıyor yüreğim

Sadakat yeminleri ettirme ödeştik

Önünde diz çöktüğüm özlem çok yıllık çok.

Bombalanmış unutamadığım düşlerim

Benden yapmak istediğin çocuk iştahsız olur

Demir barikatlara çarptı büyülenmişliklerim.

Beğeniyle ısınan gözlerde gereksiz hırs var

Kraliçemin uykusuna hırsızlar dadanmış

Konağın bekçisi seçici, giriş holü kara zindan

Kapanmışım o ilk diz vurduğum yere çaresiz

Huzursuzluğu tutmuş öpüyorum kıskanarak

Nice hisler bastırmışım senden uzak

Sarı yapraklara gizlenmiş sırlarla ayan beyan

Artık benimde başım ağrıyor ödeştik

Sezinlediğim alışkanlıklara hile katıyor yüreğim.

Katran karası

Katran karası yarınları

Yüreğine demirlemiş kandiller aydınlatsın

Pırıltısı silinmiş yağmura hiç aldırmadan

Islanışlar süzülürken soğuk gecelere

Her ürperişin seni sana anlatır

Yar deyip de sıcağını koynuna katamadığında

Bir dalga çarpar aklına delice

Kararır içindeki süt liman deniz

İskeleyi ışıtır köpük köpük yıldızlar

O asla yaşanamaz dediğin anılarla

Ve iyi ki, iyi ki yaşamışım dersin

Katran karası yarınları

Çünkü yarınlar dün olmuştur artık.

Dişim ağlıyor

Dişlerimin minesi döküldü pul pul

Yaşlanmak

İlk çene kemiğimden başladı

Mevsim sıcak mı sıcak

Sınırdışı edilmişim bu

Devamı olmayacak şehirden

Bugün dünya çevre günüydü.

Bol mineralli davetler boşuna

Başını unuttum devrimin

Dil tutsak göz yaşlı

Kuzey rüzgarlarını özlüyor kır saçlarım

Aksilik bu ya arzularım hasta

Yuvarlak kemerli pencereler rengarenk

İç avluda muhteşem serinlik

İçim titriyor kendi kendine

Mavi renk hakim ruhuma

Sükunetle eskiyorum.

Yeni evimde külüne hasretim gençlik sızısının

Eskimiş yoğurt gibiyim

Kaymağım çalınmış.

Süzme akılla övüyorum dengimi

Hayat akıcı bir dil, ben,

Dengimi zorla

Resimlerim yerlerde dilleniyor

Yaşlanmak

Dişlerimin minesi söz söz çözüldü.

Ege er

Aşk olsun sana ege

Uzatmışım egenin mavisine düşlerimi

Kısık gözlerimde çırpınıyor güneş

Yanımda ebedi eş hayali

Poyraza dağılmış saçlarımda sen

Üstünde aşk desenli plaj havlusu

Sabahın köründe kör düğüm

Üşüyor nefeslerimiz.

Neler söylüyorsun neler duymuyorum

Aklım bedenimin boğulduğu o güne takılı

Takalarda geceden kalma yalnızlıklara

Teninin dirilişini izliyorum ufukta

Yatmışım egenin kıyısına düşlerle

Zeytinliklerden dağılan ıtır yakıyor nefesimi

Kasıklarına çarpıyor göz kırparak güneş

Yanı başımda ilahi eş hayali

Dalgalara binmiş suçlarımla sen

Beni orada da seçer misin diyorsun, aşk olsun

Üzerimde aşk desenli gökyüzü avlusu

Sen ışık böceğim Tanrı’dan armağansın

Neler aydınlattın içimde neler bilmiyorsun

Aklım bedeninin doyduğu o güne takılı

Katmışım egenin mavisine düşlerimi

Hiç söylenmemiş sözlerimden utanıyor güneş

Kızarıyor kızarıyor poyraza karşı kıpkırmızı

Üstümüzde aşkı resmediyor çifte gökkuşağı

Aşk olsun sana ege…

Ses kutusunda sen

Aklıma her düşende sen üşenmem

Şu an evde değilim mesajını dinlerim

Peşi sıra tuşlayıp yokluğunu bile bile

Bilsen ne çok, ne çok kederliyim.

Deli miyim ne yoksa düşte miyim?

Gittin artık eminim bu yerlerden

Veda busen hala yanağımda sıcak ve ıslak

Aklımı kurcalayan şu, şu soru

Kutuda hapis o cızırtılı ses kimin

Ve de bu sen değilsen ben kimim

Bildiğim şu an evdeyim ve sürprizlere açığım

Açım yana yakıla o eski duruşa

Kaç zaman oldu nerden bileyim

Belki upuzun belki de hiç

Hafızamda günler silindi, saatler bıçak ağzı

Sadece gül sesin hakim benliğime

Şu an evde değilim deyiveren kaçak

Ve peşi sıra o sırnaşık düdük

Ve dıt dıtlarla beliriveren karanlık

Bilsen ne çok, ne çok boşluktayım

Nefesi kesilen anlar mahçup

Anlamazdan geldiğin dünya ıssız, sessiz

Şu an inandım o mesajı tüküren sensin

Aklıma her esende hiç üşenmeden

Şu an evde değilim, mesajını dinleyense ben…

Macir

Muhacir torunu muhtaçlığı benimkisi

Evhamlar öldürüyor sadeliğimi

Farzet ki duyumlar yalanmış yine de

Tel örgüleri görünce etimi, canımı

Bir sınırsız sahipleniş ısırıyor, sorma niye

Toprağında benzersiz işgal tafrası var

Bir papatya tarlasında çıplak ayaklıyım.

Tavandan sarkan haberlere ulaşamadan

Uydurma göçlerle tellenir cigaram

Zapt ettiğim sevgiyi övgülerle öperim

Özlediğim muhacirliği en gizli duyguyla

Tuhaf ama çok güzel, benimkisi sadece evrim

Gerçeği açık sırtından öpmek gibi.

Titrek ışıkta

Zevkten titriyorsun avuçlarımda

Uzaklaşmayan sıcak rüzgarlar bilgiç bilgiç uzar

Sevgiyi harmanlayıp yapışmak var ya umuda

İpek inceliğinde kayıyorsun avuçlarımdan

Soluğun üstümde vardiyacı

Kadeh kadeh dibe çöküyorum

İçmeden ağlıyorum yıldızlara

Koca aşklar bocaladı, kocadı avuçlarımda

Locada ne ayrılmalar yaşandı da

Ben hala seni özlüyorum düşlerde de olsa

Titrek soluğun zevkten sıcak rüzgarlar gibi

Avuçlarımda aynilik hüznü var

Yeşeriyor kırık dalga anılar

Bir kurnaz çıplaklık aynanın ön yüzünde

Kadife yumuşaklığında yakıyorsun avuçlarımı

Lavanta kokan özlem kül tabağında basılı

Altın tozuna yatmış pul pul dünya

Buldum sandığım hazine kalp

Uzaklaşamayan zevk rüzgarı sıcak sıcak azar

Yüzüme dön, yüzümde sevgi avuç avuç iç.

Gece yarısı hikayesi

Yarın gelsem hayat hikayem koltuğumda

Anlatsam bütün gece

Dinler misin?

Dudağında gök kırmızısı serinliğiyle

Hikayeni içer misin benimle

Benle sabahın köründe

İster misin?

İçinden geçenler benim için sanki

Resmi geçit bütün ömür geçer

Hikayenin resmini poz poz

Siyah beyaz alt yazısız

Çeker misin?

Çelimsiz bir oğlanın yerli yerinde aşkı bu

Kollarında kıyamadığı hikayesi

Sorsam bir akşam sağnağında

Meşru olsun olmasın

Gelir misin?

Hikayenin geçtiği şehir koca bir yalan

Seyri zor ama eksik yaşanmış aşk

Gözler sahici yeşil

Öper misin?

Yarın veya daha yakın

Anlatacağım bütün herkese

Hayat hikayem yarım, yarın gel.

Yürek çarpıntısı

Çarpıntılar artıyor yüreğimde, sonra

 Derin derin soluklanmalar ve garip yorgunluk

Ne fetihler gördü bu gözler, ne fayda

Misafir durdu duracak

Yolcu baş tacı edilmiş en özel odada inzivada

Geceden kalma pas ağzımı buruşturmuş

Kollarımda bıkkınlık uyumuş ağzı açık

Dizlerim titriyor yeni toy aşık gibi

Sigara dumanından çalıp duruyorum seni

Her halkada bendeki tek resmin beliriyor

Bira kutusundan, evde zoraki sevişmelerdendir

Çarpıntılar yokluyor yüreğimi sonra

Buyurgan soluklanmalar ve acayip sızı

Aklım havada, düştü düşecek

Ne iktidarlar gördü bu gözler, ne çare

Yolcu baş tacı edilmiş en özel odada misafir

Geçmişte kalma yas gözümü döndürmüş

Ağzın yarı açık uyuyorsun kollarımda.

Hedefsiz aşk

Nasıl da özlemişim meğer

Pes yani,

Aşk bazen işte budur

Renkleri çalınmış tablonun gizemi gibi

Dik dik bakan yeminli güneş kızartısında

Belli belirsiz okşama sıcak sıcacık kucakta

Uykulu, çilekar alınyazısı tortusu, izli mermidir

Hayatın içine tek tük okuyan bebenin eli

Cüzdanlardaki kapısız anahtarlıklar

Tablodan çalınmış renkler evi gibi

Kırık bacakla sahne alma becerisidir.

Değme virtüözleri kıskandıracak yeniyetme mükemmellikte

Pes yani,

Parçalanmış yürek çöplüğünden güpgüzel mabede

Çekmecelerdeki mavi mürekkep donatılı koleksiyonlar

Böyle olur suskunluğu mayıs ortası gözünden öpmek

Mavi lacivert dillerden düşmezken sazlarda yas

Sokaklara taşan yüzlerde gülen nazdır

Aşk bazen işte budur

Pes yani

Nasıl da özlemişim meğer.

Göz yaşlarımı süsledin mezartaşsız kent

Gözlerde yükselirsin

Yemyeşil dağlar Karadeniz’le kucaklaşırken

Masmavi gözlerde yükselir

Ruhsatsız manzara, yasaksız

Anımsadığım çocukluk babamın bıraktığı yerden

Annem dal gibi aşılı fidan

Yağmalanmış yıllarım sahil boyu fındık bahçası

Her kavşakta toprağa düşen binlerce sene yalan

Yemyeşil gözlerde yükselir

Mezartaşsız kent.

Yemyeşil dağlarla kucaklaşırım

Karadeniz kollarımda ağlar

Masmavi hülyalara dalar benliğim

Belimde ruhsatsız kitap yasaklı

Yatağım mezartaşsız

Annemin aşıladığı çam fidanına

Harcanmış yıllarım asılıdır.

Dönüş

Ceniğin sıcağına savurdum dönemeçleri

Güpegündüz kararan denize fora, vira

Maviliğin ortasına tek başına yüzen yeşile

Kayanın gediğine, Gelintaşı’na, Aksu’ya,

Kaledeki donuk anıta, dikine inilen limana

Bıldırcınların selamı geldi, kendileri değil

Gece gündüz yakılan dizelerle yola naza

Çılgınca övüyorsam nedeni var Çavuşoğlu

Güleryüzlü sohbetlerin içimi sızlatan şehrini

Döneceğim, döneceğim de zamanı var…

İstenen temas

Hüzünlü bir aşk şarkısısın

Dinlenilmesi zor bir şiir

İnanılmaz bir öykü

Müziği, sahnesi, perdesi, fotoğrafı zor

Zor bir şehirsin aşkım

Ağıtlar merdivenlerde başlar

Hazırlan ey Istambul

Üstüne yazacağım binbir emek

Hafızamda hep eski görüntüler

Bu akşam seninim İstanbul

Anlaşılmaz fakirlikte

Veda busesi vermesen de kabul.

Ölü kent

Ölüler kentinde yandım

Geçmişim öldü gülücükler dağıtarak

El eleyim kaleyi kuranlarla gecenin yolsuzluğunda

Tuzlu bir soğuk, ıslaklık avuçluyor anılarımı

Susuzluğum akla aykırı şikayetlerde

Kadırgalar a sus a sus diye denizle cilveleşirken

Boğuldum güneşin batışının renginde

Doğmuşsam da Mars’ta bir yerlerde

Cancağızım yeniden ışıtır samanyolları ölüleri

Yüzüğümdeki taşın feri söner dalgalarda

Ve bir gece vakti savrulurum beş yıldıza birden

Koysunlar arta kalanlarımı taş lahitlere

Törensiz, özensiz, öylece çıplak, çırılçıplak

Biliyorum ki sende öylece palas pandıras

Sabah alacası tıklarken canımı, o anını

Seninle ilerleyeceğim kırmızının en derinine

Küçük kristal taşlara zevkle yazacağım ölümsüzlüğü

Ve o kentte bekleyeceğim yazlarca, taşlaşarak

Bedeninin her zerresini doyuran su damlacıklarını kıskanarak

Çünkü göğsümün sol yanına o eşsiz imzanı atmışsın

Kendimi öldüm sandım.

Uçmak uçmak

Tayyaresi düşen pilot ararsan eğer

İstanbul’da doğmuşunu

Veda hutbesi elinde yazılısındanı

Bir ve üç adet üç sayılı

Büyüklüğü yaptıklarında saklısını

Dünyalarca kadın söylemi sonrasında

İki eşit parçaya bölünmüşünden

Uçmaya kararlıyı, uçarısını

Kürsüler devrilir hitabetinden

Yolculuğun yarısında yere çakıldı

Sürprizi bir lokma korkaklıkla

Hilafsız yudumlanan ölüm şerbeti

Aramana değmez o hep yanında.

Arzu güvertesi

Her geminin bir arzusu

Dalgalanan ufkun sonsuza yanaşan umutları

Ve benim denizden tarafa itiraflarım var,

Sakın kaybolma etrafımdan

Bırak rüyalarımı doya doya seyredeyim

Sular kıyıya yanaşıp silinceye kadar yüzünü

Ve gözlerini başka tarafa çevirme

Uykusuz gecelere aldırmadım arzu gemisinde

Dünyanın mavi gözleri Tanrı’yı arıyor

Her gölgede önüme seriliyor son günlerim

Yakında, çok yakınımda yaldızlı sürgün

Ve bir kuş masalı dinliyorum Zümrüdüanka’dan

Kafdağı’ndan başka diyarlara yüksünmeden

Her delinin başka masal kahramanı var

Kanatlanan ömrün yaşanmışlıkları

Yükseğe uçan şeytan uçurtması

Ve benim çok uzakta denize atılan çiçeklerim var

Bükülürken kuş evlerinde sonbahar

Sular akıyor yaşama dair dönüşsüz

Silmece dolu arzular güvertede.

Uğurlamadan kalan

Kaç yıldır içimi tutuşturuyor sevdan

Umarım sayıklamam hırsızın ismini

Öpücük öpücük hikayelerde Kız Kulesi’ni

Sahiden eylül akşamları esaret dolu

Kimin arabasında isen tahrip edici aşklar yolcu

Şavkı vurur üstüne şehrin

Ayıp mı kıran kırana yaşamak

Binbirgece masalları diyettir bana

Alkışlarla uğurlandım uğruna

Kaç yıldır bir avuç kelimeye tutkunum

Sevdan kaymış yıldızlarla avucumdan

Kavgacıyım diye kayıtlara geçmişim

Umarım denizden gelen kadın anar ismimi

İpler kordonda gezintiye çıkanların elinde

Ev ev koparım sersemleten kokundan

Sil baştan o kader anına dönmemek için

Sahiden kendini arayan adamım

Ve tanıksız tutuşmaların zamansız sevdalarını

Ne cuntalar gördü bu tekleyen gönlüm

İçinde aşklar gizli bu şehirde

Mutluluğa dönüşmeyen inleten gülüşlerin gölgesinde

Çınaraltı’nda tutunuyorum gergin ipine

Umarım kopmaz fırtınaların diyarında

Kaç yıldır ciğerimi yakıyor sevdan.

Limansız

Denizi tonlarca kara taş doldurulan limanda

Bayramı sordum mavilere son defa

Kartal köprüsüne yetişmeyen yolda acıyla

Bir hiperaktif ve validesi ve hancı

Limon ekşisi kör hayat özlemiyle zehirli hayat

Seviştiğim dalgalar dalgakıranda kırık çökük

Bayramı uğurladım al güllerle semaya

Ayrıldım sonra arkama bile bakmadan beyaz bi gemiyle

Kalede bir topal silüet bırakarak

Kime ait olduğu bilinmeyen koltukta sıla

Başkasından istemeden git çocuğum ballı darıyı

Selalar okunuyor dinle bak minarelerden

Elim yandı yazamadım manileri Debboy’da

Yeşil gecedeki ilanı okuyamadım

Bir sarhoş müzik geldi yanıbaşıma uyduruk

Arka sokaklarda bihaber yalnızlıklar kılavuzsuz

Tonlarca kayayı taşıyor karsuyu kuytuya

Upuzun pardesülü ben ve boş koltuk

Deniz gözlerinde o sahilsiz liman kenti

Bayramı görmeden gitmek varmış Memedim

Denize doldurulan tonlarca taş yosun kokulu.

Memleket yazıları

Memleketin kalesinde yatar yazılarım

Kör topal mermer lahitte kara taşa

Yazılar yazılar eksiksiz konuşmalar

Cezaevine gönderilen mektuplarımdır.

Oradan gelenler darmadağınık

Kafatasına isyanım yaşamanın güzelliğidir.

Çevirmiş bahar çelenkleri yolumu

Sarı sıcak bir gökyüzüne vuruldum

Ölünceye süzülüyor hayat güncelerime

Yaşanmış aykırılıklarım delirten yoksullukta

Kaç yıldır ayni kavgayı yaşıyorum

İlk çağdan bu çağa yeni bir dünya aranmış

Geriye kalanlar hava cıva

Memleketin birinde sular uyanıyor

Soruşturulan yazılar zalim işkencede

Eksiksiz sızlar sevdalar

Nutuklar vicdanımı yalnızlığa yuvarlar

Kapı önünde sen, çiçeğim hoşçakal

Ben memleketimin kalesinde ağlar, yazarım

Bir başka denizde çıldırırken taşralılığım

Ne kadar zamanım var alınyazımda yazılıdır

Yol ayrımındayım sinirlerim ölürken

Yazdım yazdım gün doğarken taş duvarlara.

İstanbul yıldızı

Yıldızlar yağıyor obur İstanbul’un başına

Deniz kabukları rüya gibi

İçlerinde anılar kırık ve sessiz

Yaşarken aşkı uzakta çaresiz

Acıyla dövünür öbür yanım.

Dostluğun son saatinde ızdırap hep ayni

Yıldızlar yağıyor yedi tepenin eteklerine

Fantezi laleleri altın gibi

Boşlukta eskiye ait işaretler ve sırlar

Uzun sürmemiş bir hesaplaşma yaşarken sabrım

Düşmanlığın kentinde isyanlar hep ayni

Kuklalar resmi geçidine kar yağıyor

Çıplak gece bölünür en sıradan sesle bile

Sisler dağılır, can sıkıntısı korkuyla başlar

Açılan gedikte kendini bulur İstanbul

Başında tuhaf bakışlı demet demet yıldızlar.

Bahar ahengi

Her bahar kucaklaşırım yeşille

Ağaç ki ne ağaçlar

Çalı çırpılarla envai çeşit

Sıcak güneş ve sapsarı kumlar

Ilıkça bir su masmavi, beyaz köpüklü

Sevişirim ıslak ve kana kana

Unutmamaya çalışmanın faydası yok

Her kış sellenirim sana

Gölgelerin aktığı koyu kıyılara

Saklamışım bunca sene kendimi

İsteksizliğimi çarparım patikaya

Çizgiler keskin sert ve ahenkli

Kollayamadığım günler karşımda

Kafamda renksiz soru işaretleri

Gökte cansız yıldızlar, kapkara bulutlar

Hatırlamayacağımı bile bile her bahar

Bir zamanlar bir kadın vardı üzgün bakışlı

Kırmızı dudağını öptüğüm yeşil gözlü şehirde…

Fareli köprü

Köprü altında fareler cirit atıyor

Uğraklar terk edilmiş

Yine de melodiler sınır tanımıyor

Kulağımda çınlıyor taş plaklar

Güle küskün rüzgara eyvallah

Söz verdim duvardaki resme

Çat kapı aşk yağmurlarıyla seviştim

İyi geceler gurbet kadını

Tutkularımı kemiriyor

Yatağımın altında vahşi nehir

Ulaklar çok uzakta ölmüş

Köprü üstünde gelinler fink atıyor.

Beyaz benekler

Bacağının beyaz beneklerini öptüm

Kararmış gözünü, yüzünü, üzümü

Gözü kara ayrıntılarını yanağından

Tahta iskelede bizi izleyen denizi yumuşacık

Sinirlerim uyuştu hazdan

Rüzgarlar eksiksiz taşıdılar düşüncelerimi yarımadaya

Yanımda bitmiş bir rüyaydın

Karşıda sünepe midilli ışıkları

Delendi yalnızlığım aşkı dilendi

Ağaç oyması nazarlıklarda uyuyan resmini

Artık her aklıma düşende bakacağım hazinem var

Taş muskada güneş yanığı hislerin eli

Taş taş üstüne koyamayacağım bile bile

Rengarenk seni topladım

Kırmızıyı ipe serdiğim gün

Bacağımı beyaz kelebekler öptü

Kızarmış gözlerimden köpük köpük dalgalar.

Vapur

Vapurla gidilecek yerler var

Pencerenin dışı seyir mavisi

Okunmuş eski kitapların içinde gülle gibi

Nice yolculuklar Atlantik ötesine

Denizlikleri çiçeklerle süslü ahşap evlerde ve

Memleket balkonunda ışıl ışıl Kız Kulesi

Bir milletin namusu çalınmış tezkerelerle

İskelet heykeli yontmuş yaşlı usta kolayca

Özlem bir yana düşler güzel olsun misali

Her uyanış memleket, her uyanış bereket

Vapurla dönülecek limanda büyülü çekicilik

Ayak basılmamış mahallelerde kızıl çamur

Küçük parklarda fıskiyeli havuz

Vakurla söylenecek sözler var.

Yıkıntılar arasında

Duvar saati yanılttı belleğimi

Bambaşka heyecanlar arefesindeyim

Zaman durmuş sanki son seferde

Dört duvar yalnızlıklarım azar azar

Kaçı kaç geçiveriyor sorma hayatım

Som altından hatıralar beş paraya

Meydanlarda tek taraflı kavga

O zaman doldur saki içelim

Zamansız yıkıldı duvar birader.

Dicle dinle

Çağlar öncesini sürükler Dicle

Yapayalnız ararken

Türkülerle, halaylarla sular seller gibi

Yekpare eğlenceyle

Yüzyılları öpmüş dudağından ateşle

Ipıslak saçlarında dost havasını

Bronz heykeli vücutlar keyifli

Sözlerimi çevir tercüman, diyeceklerimi

Tastamam utanmadan

Yorgun yolcular dinlesin söylenceyi

Ayaklarını sürüyen kervanlar

Olağanüstü güzellikte

Sevilerle, dizelerle aşk meşk gibi

Başbaşa anarken

Çağlar sonrasını dinle Dicle.

Yutturmaca

Renkten renge girdi mevsimler

Kaç elbise denedinse de dene

Olmadı İstanbul olmadı

En güzel halin yıllar önceydi.

Nurdan üniformayı çıkardığın gün

Beyaz gömlek göğsünü sıkıyordu

Mavi keten pantolonlu çukur geceler

Kaç mevsim giyinirdi seni uzak şehirler

En renkli halin hayalimdeki resimdi

Tutmadı İstanbul yutmadım.

Söz üstüne söz verdiyse de deme

Kılıktan kılığa girdi renksiz sevgiler.

Ahşap anılar çürüyor

Güneşe uzayan yolun ahşap binası duruyor

Yıkılmamış ama satılık yani, “satlık”

Bahçesi viran, kapısında asma kilit

Tahtaları çürümüş, teneke çakılı pencereleri de

Aynı filmler oynuyor yine afişsiz

İki katlı kırık anıları olan sefilanede karakış

Güneşin ışıklarında kavgacı gölgeler

Hep kendini savunarak yürü kendince

Göbek marul, taze soğan kokuyor sokaklar

Atlayarak yağmur birikintilerinden yukarı

Çukurçarşı’da o eski tezgahlar yok artık

Satılmamışlar ama yıkılmış, yani “ yıkık “

Güneşe uzanan yolun ahşap binası duruyor.

Çıldırma

Çilekeş anımda sen olsaydın

En keş, kalleş zamana inat

Çilerseydik devasa koruda

Korkmadan, kavga çiçeğim

Yaseminli tütsüler diyarında

Solusaydık o hikayeyi

O hayatın tükendiği şehri hiçe sayıp

Unutalım deyip unutsaydık alev buklelerini

Çarpılmışım hummalı sokaklara, sorma

 Dalmışım kırkambarlı manzaraya

O tek kareye aşıkmışım, aşıkmışız meğer

En çilekeş anımda sen yoktun.

Eskici

Gün aşırı yeni bir kent

Her gün bir başka uykulu liman

Kendine özgü

Benimsenmişler reddettiğimdi zorlama

Abartılı bakışlarda yeterince küslük

Unutulmaz bir dünya mirası

Üstelik büyülü

Misafirperverliğim en şık semtlerde

Keyifli bir akşam sofrası sefası

Kadehlerin buğusunda güzellik sarhoşluğu

Mezuniyet mönüsü özeniyle bana en yakın

Yelpazelendikçe kara sıcak seni yaksın

Bu baharı bu kent zor çıkarır

Gün aşırınca kenti eskidik.

Okursun ileride

İleride okurum selim

Bu yaz ayrılığın ilk yazı olacak’ı

Gözaltımda duruyor.

Ve gözlüyorsun.

Biliyorum masmavi kanat takmışsın

Ellerimle tutuyorum salını.

Ve özlüyorum.

Eğer ayrılık denirse bu yaşadığıma

Bu yaz ayrılığımın son yazı olacak

İleride yazarım halim.

Bilinçaltımda doğuyor

Ve gözlüyorum.

Hissediyorum buz mavisini, kenetlenmişim takıntıya

Ellerimde tütüyorsun sanki

Ve öpüyorum

Ey ayrılıklarla öpüştüğüm şehir

Dudağından Allah’a ısmarladıklar çözdüğüm

Yedi tepe tepelendiğim dostluk

Sevişirken enselendiğim

Seni seviyorum

Bu şehirde her gece yarısı ölürüm

Yazdıklarımı sallarım gözetleyenlere

Bu yaz ayrılığın ilk yazısı yazılacak

İleride okursun selim.

Basgitar

Su şıpırtılarına sarkıttım kendimi

Açık havada iskeleler apaçık yatıyordu

Mavi gözlerinden öptüm denizi uykusunda

Bir şilep böldü özlem rotasını, öldüm

Alaturka vaatler sarmış kumsalı

Beyaz peynir, Çengelköy hıyarı ve rakı

Malum anılar deniz kabuklarında yaşar

Dalga sesli çok eski bir şarkıda

Hey yavrum hey, ne façetalı düşler kurdum

Düş oldum düştüm peribacasından içeri

Basgitar tınılamalı bir geceydi şarkılarla

Martı kıpırtılarına bilgiler serptim aşkla

Uçuk mavi gözlerinde bas git yaşları

Damla damla doldum boğazımdan aşağı sen

Açık denizlere arıttırdım kendimi.

Kesik

Elektrik kesik

Mum arıyorum eramin imalindenini

Siyaha dönmüş içim bu gece

Nazlı nazlı açılıyor perde

Alt katta karı koca kavgasıyla

Biliyorum sende uyuyamıyorsun

Yakıyorum mumu yüreğimin ateşiyle

Titreyen alevin ucunda sen bakıyorsun

Buz tutmuş ellerimde nabzın

Kesik kesik atıyorsun sımsıcak

Üflüyorum yarı aydınlığı ve kararıyorsun

Göğsüne akıyorum delice

Muma dönüyorsun, mum sapsarı

Dumanı kahve kokuyor gecenin

Üzerime seriliyorsun sarhoş gibi

Uyluklarımda kahrolası sızı

Öğrettikçe sana öğreniyorum seni

Bu koca şehir unuttuklarım için yaşıyor

Elektrik geldi…

Darbukatör

Darbukalar huzura erişti

Ezik büzük, notasız

Kıvırtmalar baş döndürücü renkte

Alı al mora yeşil

Mermer sütunlar arasında kısır akşamüstleriydi

Evli bir kadınla ilişkide koca kent

Kent kadına küstü

Davullar ağlıyor sokaklarında

Notasız kırık dökük

Çiftetelliler insanların yalnızlığını çalkalamakta

Umut, uçurumların kıyısında misafir

Umduğuyla değil bulduğuyla dans ediyor isyanlar

Tezeneler orta yerinden çatlarkene

Kulağımda eşsiz ahenk çınlıyor

Ah çekerek inleyen nağmeler ipsiz sapsız

Ne darbuka ne davul sesi kaldı

Klarnetin lakırdısında huzura eriyorum

Huzurlu yarınlara es damgalı damgalı

Eğri büğrü gözükse de zamanla

Dosdoğru, dimdirek, dik

Evli kadın yaşlı bir kent doğuruyor

Darbuka, davul ve klarnet eşliğinde.

Zilliyet

Zelzelenmiş kentten geçtim

Sana kavuşurken zillerle

Senden geçemedim hiç

Kapalı durak yüreğim

Avcılara vurulmuş karacaların

Ayağında zincirler

Zincirlenmiş garip

Kendimden geçtim kız

İki yarım dünya önümde

Gönül alamadım hiç

Pullarla yetim

Birleyemedim.

Zelzeleler vurdu kentimi.

Etiketin üstü

Uyarına gelirse uyaklarla

Bağlarım seni İstanbul’um

Etiket etiket sabırsız yarınlara

Ve yazarım akılsızca

Önce göğe sonra denize ama kahırla

Kördüğümsün yüreğime, çözemiyorum.

Marmara’da çıkmış yoldaşım fırtınalar

Dalga dalga çağlarsın yanıbaşıma

En sevgililerinden öte okşarım sırtını

Öpmeye kıyamadığım için korktuğumdan veya

Ağlarım sana İstanbul’ um

Adalet adalet diye sızlanışına da

Ve kaçarım sessizce.

Volkan patlaması gibi döneceğim kucağına

Başımı okşar mısın annem gibi

Öper misin kıyamadığım ateş dudağınla

Korkma bu son buse de olsa hatırlayacağım

Bağlandım sana İstanbul’ um

Eziyet eziyet üstüne, suçsuzum

Ve direnirim delikanlıca

Önce göze sonra söze vurdu yalnızlıklarım

Ayrılıklarda bütünleşirim kokunla

Güldüğümsün yüzüne bakamadığımda

Bak davullar çalınıyor, zurna peşrevde

Pertevde seni ararım İstanbul’ um

Yanarım ateşine yanarım.

Karagöz

Herkesin bir anısı süzülür

Gecelerin içinde yıldız yıldız

Gelecekse gelsin fark edilmeden ölüm

Beş yıldızlı tatillere hasretim

Bedenim sevgiliye çıkılan merdivende

Çıktığım ilk gün dibe çakıldım

Kendi kendine titriyor baharlar

Bakar mısın aşk ilan ediyor delice

Siyah pardesülü vamp kadına aşığım

Güzel mi güzel, güpgüzel akıyor gökyüzü

Gecelere her gece gecelerce

Hem doğudan hem batıdan inatla

Bir batında nice yıldız doğuyor

Herkesin anısından süzülen

Gönlümün karanlığına çadır kurmuş cennet

Yaylalarda devasa kamp ateşleri yakılır

Keşfedilmemiş anılarım üzülür sığınağında

Hangi koyda rotalanmışsa mavi yolculuklar

Yıldız yıldız dökülür ipuçsuz koynuma

Üstüme her gece karabasan baskını

Gelecekse gelsin fark etmeden ben

Karagözlü ölüm ansızın.

Haytalık

Çakır gözlü bir haytayım işte

Arnavut hanımı pudralara saran

Rezaletin her çeşitine bulaşmışım işte

Haylazlık üç onluktan sonra can kattı canana

Yolun yarısından sonra iyice palazlandı acuze

Güpegündüz gümüş mühür haydut elindeyken

Suçum çok büyük, toyluk hafifletici sebep elaman

Vallahi günahım yok suçsuzum safi

Cimle aleme teşhir etmeyin kafi

Elimde fener düşmüşüm yollara zaten

Yoluna kurban dillere destan

Bu geceki fasıl aynalı ve tangolu

Aynada kırmızı çengi deli divane eşlikçi

Bir dilberle halvetlenmişliğim yıllar varken

Aynavut hanımı ihya etmiştim yorganı çekip

Muhteşem bir çiçek buketi ellerimde çığlığımsı

Bir mahçup meşaleyle aydınlandı tarih

Arka yüzde çağın boşaldığı çarpışma faslı

Şakadan referanslar arnavut kaldırımlı mahleden

Zihnimden geçenlere çarpıldım o anda

Bal şehrime ulaşmışım kırk numarayla

Çakır gözlü gör, hastayım işte.

Yalan zula

Zulamda aşk var

Kıyıda kuytuda boynuma borç yaşadığımca

Tadı balı meğer çalmak varmış

Geçmişin sırlarını aralamak

Gerekir diye gün gelip saklamak

Şehrin eteğine dökülmüş rastgele saplantıları da

Gecelerce tüyler ürpertici fonda

Aramak arayışları güncelleştirip

Zulamda meşk var

Hafızamda karanlık bir oda ve ortasında tabure

Diğer ürkütücü keyiflerle kıyaslayamayacağım

Buzdan beden erirken kulede

Korkunç fısıltılar avuçlarımda yalvar yakar

Sokaklara dalmış hayalin fermuarı açık

Her sayfada şehir ayaklanır ve ben ölürüm

Oysa yeminsiz, yasaksız yaşamak benim de hakkım

Yalan sarılmalar yer döşeğinde yanar

Aşklar meşkler yaladı ruhumu, fitilimi ateşledi

Şehri sol baştan sol başa yürüyerek utandım

Her taşında bir başka musalla

Cenazemi aşıklarım çoktan kaldırmış

Zulamda üşüyen hafızam var.

Son vermek zor

İlk kez bol ünlemliydi sesin

İçime kapandığımı anlamış mıydın ne?

Bohçası elinde kaçıyor gelinlik kızlar

Gelir miydin ben kepçe İstanbul kazan ışığım

Kazancı yokuşundan aşağı savruldu aşığım

Kopçası elimde kalıyor damatlık oğlanın

Güler miydin ben külçe altın sen

Ağlarım son günlerdeki hatalarıma

Dinle yine aynı ses bol soru işaretli

İstanbul içine kapandı anlıyorum vedasından

Son kez söylüyorum üzer miyim hiç seni

Terazidere’ de iniyorum goncasını sevdiğim

Bu İstanbul bi başka İstanbul oldu

Üzerime dağılıyor bul kepçe.

İlişkiler şehri

Tehlikeli umutlar açıyor her bahar

Gecenin kadınları aşk sarhoşu

Dumanlanmış şehirde hasat hikayeleriyle

Kumara verilmiş mayıs tarlaları

Meyhanelerde dölsüz fesat ölümler sarhoş

İklimler değişmiş, başkalaşmış sanki

Sevgililer, kırmızılılar ve gururla

Pusulalar uğurlanıyor uçuruma

Tepelerde delişmen uçurtmalar

Taşralarda topluca dirilişler

Ergen bahçelerde gizli uyanışlar

Büyük yolculukları öğütüyor değirmenler

Gecelik aşklar mavili şehirleri

Her bahar açarım umutla penceremi

Tehlikeli imiş gece aşkları sarhoşlukları

Banane…

Renk renk İstanbul

Hangi renk çıkış rengindir İstanbul

İçimi gıcıklıyorsun sarkık memeli İstanbul

İçip içip içleniyorum sora

Kırmızı yandı, durdum

Yeşilde geçtim gittim

Sarı sarı yanıyorsun İstanbul, hazırlıksızım

Orta renk çılgınlığındayım daha

Bu kadar oynama benle, kışkırtma

Aynamda denize nazır sefalarım var

Kimbilir, kim bakar ve görür o anımı

Anlarsa anam anlar, gerisi boşa direnir

Biliyor musun dokunmak istiyorum dalgalanan

Dalga dalga kalçalarına, sarkık memeli İstanbul

Şehvetli dudaklarını da ıslat

Adalarına çizeyim resmimi

Mavi mavi dolanayım içindeki bene

Dolup dolup taşıyorum sorma

Kırmızı da sürgünüm

Yeşilde yaşadım, öldüm

Sarı sarı saçlarını savur yıkık surlara İstanbul

Orta yaş bunalımındayım anla

Moralimi bozuyorsun koca memeli İstanbul

Yeni yetmeliğimden beri beni hiç emzirmedin

İçin için yanıyorum sütüne

Kırmızıyı, sarıyı ve yeşili karıştırdım İstanbul

Hangi renk çıkarsa rengindir İstanbul.

Çarpışma anı

Dalgakırana çarptım hergele şiirler eşliğinde

Hiç belli olmaz içine çekerim seni

Belleğimin kenarındaki rehavete

De ki Çengelköy yakıştırması

İnsan çekirdeği tek cümledir

Zamansız patlayıp denize dönüşendir

Zirvelerden dökülen sözcük sözcük

Sarsıcı bir kirpi sevişmesi yaşadım hali

Kendiliğinden, çekinmeden, hergelece

Teşhirci imgeleri seyrediyorum dokunmadan

Zaten kovulmuşum aklımda şiirlerle aşk çölüne

Şehrin aynasında mahrem görüntüler var

Ahdım var tiryakiliğimi bitireceğim evvelden

Tepeden tırnağa sergilediğim cana çarptım.

Viyadük

Vitrinler ılım ışık ama yorgun

Dünyanın her yerinde aynı saat

Makine insanlar bozuk, sakat

Büyük kentlerin yaşama şekli ölü

Ölü doğmuş sabahlar sabaha karşı

Rahminde hayat durmuş sözün sualin

Hiç beklenmedik mucizeler kapıda

Dünyanın her yanında ayni umut

Kabarık arzular aç, sefil, perişan

Bil ki sen mutluluksun iflas etmişinden

Minicik ellerinde arkadan vuran hançer

Güzüm kamaşıyor sokak lambasından

Gelgeç rüzgarlara sarılıyor hatalarım

Gelgitlere çığlık çığlığa koca şehirde

Ilık ılık akıyor yorgun bedenim vira.

Mahya

Mahyasında ateşli resimler yok artık

Mahya iki minare arası ışıl ışıl

Asacaksın kandilleri sırayla ipe

Yakacaksın ağırlıkları hesaplayarak

Mesajına kurban kutsal mabet onurlanacak

Yelkenlilere binip uzaklaşacağım bu kentten

De ki Kız Kulesi’nin açıklarında dibe vurmuşum

Ezgi ezgi dolaşayım kırmızı dudaklarında

Seyredeyim gitti gider hayatımı tozpembe

Nasıl muhteşem bir mahyadır aklım

Asılmış gitmiş direkler arasına

Mahyasında bir müddet salınsın sloganım

Sandukada kat kat sıralı emanetler

Asacaksan mahyaları sırayla as

Celladın resmini çizmeden asla

Yanacaksın estetik düşler sokağında

Gecenin kara eli yakalamış yakasından mahyanızı

Bebek yüzlü bir adam ağlıyor aslında

Mahya iki minare arası ışık ışık

Mahyasında ateşli sözler sallanıyor, bak artık.

Doğum isim soyum

Aksuları çekilende İstanbul yapayalnızdır.

Aslında sordum anama

Tam günü saati gelende vakitli doğmuşum

Hastanede Haseki heralde

Olum, deprem oldu doğduğun gece derdi

Ve doktor kontrolünde

Adımı da Erdoğan koymuşlar

Anamı doğurtan doktorun adıymış ya

Öyle er doğduğumdan falan değil yani

Yine de sordum anama

Tam günü saati dakkası dolanda vakitli doğmuşum

İstanbul Haseki’ de, mart kışıyla

Adımı Erdoğan koydunuz evet doktorun adı

Ya doktor Ayşe, Fatma olaydı

Olum deprem oldu, kıştı, marttı, mart sonu

Çetin koyacaktık baban Garaca dese de

Göbek adım Çetin Garaca demek ki

Nüfusa Erdoğan diye verilmişim

Oysa tam günü saati dakkasında vakitliyim

Kıçıma saplağı yediğimde Çavuşoğluyum

Aslında sormam gerek pedere, sordum

Soyda Çavuşoğluluk da var ama niye

Delilik belli yaştan sonra derdi

Haseki’de başladı yolculuk, halen devam eder

Çetin Garaca Erdoğan Aksu etiketim

Aslında tam günü saati dakkasında doğmuşum.

Ağaca gece naziresi

Cılız ve az yapraklı ağacın gölgesi yapışmış duvara

Devasa bloklar arasında cüceyim

Gökyüzü kan değiştiriyor gırla

Sıfır eraş negatif bulut desenli

Gölge al zeminde siyah beyaz titriyor

Er mi yaman bey mi yaman hocam?

Er oğlan diş fırçalıyor beyaz gecede

Savruluyor gecikmiş uyku panter gibi

Giysilerdeki nefes ayni sen gibi

Cilalanmış beyinler satranç masasında

İpeksi düşler yürek yakıyor her bahar

Desene milom, uyku bize yine haram

Helalleşmeden çıktığım bu nice ölüm karnavalı

Tavanda asılı mavi boncuğa binlerce nazar

Esen yelde koca kent jurnalleniyor

Cılız ve az yapraklı ağaç gölgesi duvara ağlarken.

Katarakt

Öğleden sonra ikiden üçe yarım saat

Aklım sende kaldı senin ki evde

Balkondaki çamaşırları topladık

Yağmur yağıyor anne

Eski takvime göre mayıs onu

Cep telefonumun no tuşu takılı kaldı

Aşağı gurabiyedesin bacımla

Ciğerim yanıyor anne.

Sağ gözündeki perde hafif aralanmış

Solunda Aksuya vurmuş sinsice

Baş ağrını silemiyormuş haplar, iğneler

Beynim çatlıyor anne

Çırılçıplak giyinmişsin ameliyat önlüğünü

Asansör çalışmamış, yürümüşsün

Sandalyeye çıkıp yatmışsın sedyeye

Ağarıma gidiyor anne

Sabahın kör saati yapayalnızsın

Bir yanın Sivas diğer yanın Giresun’da

İstanbul yoruyor anne

Gecenin yağmurla didişen saatinde

Eski takvimce mayısın onu

Bacımlasın aşağı Gurabiye’ de

Gözün acıyor anne

Gözüne kurban olduğum, benim de yüreğim

Diyeceğim o ki seni çok seviyorum

Anne yağmur yağıyor

Bereket damla damla kucaklıyorsun özünü.