YEREL BASINA HOŞGÖRÜ
İstanbul eki veren ulusal gazetelerde, Esenler’den birkaç satırlık haber bulabilmek için gözlerimizi bozup, yakın gözlüğüne terfi ettik. Yine yönetenlerimizin kırk yılda bir rica minnet bu gazetelere verdikleri röportajları satır satır didikledik. Ne zaman ki bir yerel gazetede bize bir köşe sunulup “Yaz bakalım ne yazacaksın. “ dendiğinde körlüğümüz sonlandı. Meğer internet üzerinden veya süreli çıkan Esenler Yerel Basını insanın gözlerini açacak boyutta Esenler’le doluymuş. Geçici körlük yaşayanlara eğer sahiden Esenlerli ise duyurulur. Sadece seçimden seçime, bayramdan bayrama anımsanacak bir olgu olmamalı yerel gazeteler.
Yerel gazetelerin yayın alanı dar, okuru az, sınırlı teknik imkanlara ve kısıtlı dağıtım kanalına sahip görülüp önemsenmemesinin yanlışlığına vakıf oldum işin içine hasbel kader dahil olunca. Yakın çevremize, yaşadığımız yere ilişkin daha kapsamlı ve doğru bilgi taşıdığı gerçeği de bir başka ayrıntı. Bugün bana sorsanız kısa tanıklığım neticesinde, yöneten ve yönetilen düzleminde; kamu hizmetlerinin sağlıklı ve doğru biçimde halka duyurulmasını sağlayan en önemli unsur yerel basındır diye yanıtlayabilirim.
İlçelerde yerel yönetimlerin hizmetlerinin duyurulmasının en akılcı yolu yerel medyayı kullanmaktır. Böylece yerel yönetim vatandaş köprüsü kurulduğu gibi yerel sorunlar, yerel olaylar üzerine gidilerek artan bir ilgi yoğunlaşması sağlanabilir. Yani bölgesel, yerel sorunların gündeme taşınarak tartışılmasının platformu kendiliğinden oluşur. Demokrasinin tartışma rejimi olduğu gerçeğini asla göz ardı etmemeliyiz. Tek taraflı yorumlarla biçimlenecek kamuoyu yerine çok kaynaktan değişik yorumlarla gereğince doyup beslenen bir kamuoyu oluşur ki çok sesliliğin ve demokrasinin kökleşmesinde öncü rol yerel basının olur. Bir başka faydası da yerel gazetelerin denetim vazifesi yapıyor olmasıdır.
Hiçbir menfaat gözetmeden yönetimlerin denetlenmesini sadece halk adına halkın yararına görmesi de yerel medyanın başka bir naifliğidir. Ve asıl gerçek herbiri hayatta kalma mücadelesi içindeyken ulusal basının çıkarcı işletilişi ve işleyişinden şimdilik çok uzakta oluşudur. Bölgenin iyisini-kötüsünü, moral değerlerinin yükseltilmesini en çarpıcı biçimde kamuoyuna taşıyor olması toplum yararına bir duruştur.
Hal böyleyken Esenler’in atanmışlarından seçilmişlerine, devlet erkanına ve eşrafına bakıyorum da yerel basına, gazetecilerine, muhabirlerine bir teşekkürü bile esirgiyorlar. Acaba kim kime borçlu? Ben çok toplantılara, kongrelere, kurultaylara katılmış bir Esenlerliyim. Her sunumda başbakanı bilmem ama her yetki sahibinin basın mensuplarını da saygıyla selamladığına şahitim. Fotoğraflarınız çekilirken iyi, hakkınızda sizce olumlu yazılar yazılırsa çok iyi, yaptıklarınızla haber olduğunuzda çok çok iyi, değilse eyvah! Hazırlanmış haberleri e-mail yoluyla geçip, gazetelerde yer alıp almayacağını takip ettiğiniz ve sorguladığınız da bir gerçek. Oysa ki tüm etkinliklere yerel medyayı davet ederek çıkabilecek haberi birlikte kotarmak en doğru yol değil mi ? Bu işin formülü de çok basit. Karşılıklı saygı, iyi niyet, güven ve iletişim. Ortalıkta dönüp duran onca soruna ve acıya rağmen hala sabit görüşlülüğümüzü aşamıyorsak büyük dalgalanmalar yaşarız. Ne kadar ihtiyatlı olsak da. İnsani bir davranış kabilinden hiçbir ayrıcalık ve karşılık beklemeden, devlet erkanına, atanmışından seçilmişine, tüm siyasi partililere, meslek odalarına ve bu yazıyı sonuna kadar okuma sabrı gösterenlerin şahsında tüm Esenlerlilere saygılarımla “ Gönülden merhaba! “ diyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder